واریکوسل چیست
کیسه بیضه
کیسه بیضه کیسه ای از پوست است که داخل آن بیضه ها قرار دارد. در داخل این کیسه شریان ها و سیاهرگ هایی وجود دارد که خون را به اندام تناسلی می رسانند. اختلال عملکرد تنها یکی از این وریدها در کیسه بیضه باعث واریکوسل می شود.
واریکوسل چیست؟
زمانی که وریدهای کیسه بیضه بزرگ می شوند، فرد دچار واریکوسل می شود.
واریکوسل تولید اسپرم و عملکرد صحیح آن را کاهش می دهد. در نتیجه بیضه های فرد کوچک می شود و قدرت باروری او کاهش می یابد. واریکوسل یک بیماری بسیار شایع در مردان است. از هر 100 مرد حدود 10 تا 15 نفر به این بیماری مبتلا می شوند.
افرادی که به سن بلوغ می رسند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
از آنجایی که آناتومی سمت چپ و راست بدن انسان متفاوت است، احتمال بروز بیماری در سمت چپ بیشتر است. با این حال، این بیماری می تواند هر دو سمت چپ و راست بیضه را درگیر کند که بسیار نادر است.
واریکوسل بسیار شبیه به واریس در پا است، با این تفاوت که فقط در کیسه بیضه ایجاد می شود.
به طور کلی واریکوسل را می توان به 4 دسته تقسیم کرد:
واریکوسل گرید 1
واریکوسل درجه 1 خفیف ترین مورد است. در این صورت تنها با فشار دادن و ورزش می توان رگ ها را حس کرد. رگ ها در هیچ شرایط دیگری قابل مشاهده نیستند. با روش معاینه مانور والسالوا، وریدهای درجه 1 نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند.
واریکوسل درجه 2
در درجه 2، رگ ها می توانند در حالت ایستاده بدون فشار تحت تأثیر قرار گیرند. در این شرایط حتی بدون روش معاینه مانور والسالوا نیز می توان رگ ها را تحت تاثیر قرار داد. اما هنوز هیچ نشانه قابل مشاهده ای در درجه 2 برای تشخیص وجود ندارد.
واریکوسل درجه 3
اما با درجه 3، شدیدترین و دردناک ترین درجه واریکوسل، تشخیص ساده حتی بدون دست زدن به آن امکان پذیر است. زیرا وریدها مانند درجه 2 نه تنها در حالت ایستاده قابل لمس هستند، بلکه قابل مشاهده هستند. اگر بیماری پیشرفت کرده باشد، بیضه در این مرحله تحت تأثیر قرار می گیرد و به آن احساس «کرم» می دهد.
علائم واریکوسل چیست؟
این مشکل در بیضه چپ شایع است و می تواند درد بیضه بدون علامت همراه با فعالیت شدید، ایستادن طولانی مدت و تورم بیضه باشد.
علائم واریکوسل چیست؟
اغلب در معاینه بالینی توسط پزشک به عنوان یک شبکه بزرگ و درهم از وریدها دیده می شود که از طریق گرفتن و فشار منبسط و تقویت می شود.
امروزه استفاده از سونوگرافی رنگی یا داپلر رنگی برای تایید واریکوسل بسیار مورد استفاده قرار می گیرد.
واریکوسل یک بیماری بسیار شایع در مردان است که 15 درصد از مردان بالغ و 20 درصد از نوجوانان را مبتلا می کند. به طور کلی، البته این بیشتر در سنین 15 تا 25 سالگی رخ می دهد.
این بیماری معمولا در بزرگسالی بروز می کند و به دلیل آناتومی سمت راست و چپ بدن انسان، احتمال بروز آن در بیضه چپ بیشتر است. واریکوسل در هر دو بیضه نادر است، اما احتمال آن صفر نیست. همچنین باید توجه داشت که همه انواع واریکوسل نمی توانند بر تولید اسپرم تاثیر بگذارند.
واریکوسل فقط در کیسه بیضه ایجاد می شود و بسیار شبیه به رگ های واریسی در پاها است. این مشکل می تواند باعث کاهش تولید و کیفیت اسپرم شود که در برخی موارد می تواند منجر به ناباروری مردان و کوچک شدن بیضه شود.
روش تشخیص
بسیاری از مردان از ابتلای خود به واریکوسل غافل هستند زیرا اغلب علائمی ندارند. اما واریکوسل در واقع بسیار شایع است و حدود 10 تا 15 درصد از مردان را مبتلا می کند.
روش تشخیص واریکوسل
پزشک معمولاً پس از معاینه فیزیکی واریکوسل را تشخیص می دهد. واریکوسل را نمی توان همیشه در حالت دراز کشیدن احساس کرد یا دید. به این ترتیب پزشک بیضه های شما را در حالت ایستاده و دراز کشیده معاینه می کند. پزشک شما ممکن است سونوگرافی بیضه انجام دهد. این روش به پزشک کمک می کند تا وضعیت شریان های بیضه شما را بررسی کند و تصویر کامل تری از وضعیت شما به دست آورد. اگر بیماری تشخیص داده شود، پزشک وضعیت شما را از 1 تا 3 بر اساس اندازه توده بیضه شما ارزیابی می کند. درجه 1 خفیف ترین و درجه 3 حادترین است. اندازه توده لزوماً روند کلی درمان را تعیین نمی کند، زیرا ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد. نیاز و روش های درمان با توجه به بیماری یا ناباروری.
چگونه می توان از این بیماری پیشگیری کرد؟
از نوشیدنی های گازدار خودداری کنید و از پوشیدن لباس های تنگ خودداری کنید.
حتی اگر واریکوسل خفیف دارید، نباید
کنیکهای کمک کننده تولید مثل، ممکن است بخواهید درمان را در نظر بگیرید.
این عارضه در برخی از افراد میتواند باعث بروز مشکلاتی در عملکرد طبیعی بیضهها شود. در این صورت هر چقدر زودتر نسبت به درمان آن اقدام شود، افزایش تولید اسپرم در بیماران بیشتر خواهد بود.
گاهی اوقات لباس زیر تنگ و یا یک بیضهبند میتواند باعث حمایت از بیضهها و دردهای ناراحتی شما شود. اگر علائم واریکوسل به شدت ممکن است برای درمان آن به روشهای پیشرفتهتری از قبیل واریکوسلکتومی و امبولیزاسون واریکوسل نیاز داشته باشد.
واریکوسلکتومی
عمل جراحی واریکوسلکتومی یک جراحی سرپایی است که در بیمارستان انجام می شود. در این عمل، یک متخصص واریکوسل و اورولوژی از طریق شکم شما به بیضه ها دسترسی پیدا می کند و سیاهرگ های غیرطبیعی را می توان مشاهده کرد. به این ترتیب خون موجود در سیاهرگهای غیرطبیعی به سیاهرگهای سالم منتقل می شود. در مورد آماده شدن برای انجام این جراحی و نتایج قابل انتظار از آن با پزشک خود را بررسی کنید.
آمبولیزاسیون واریکوسل
آمبولیزاسیون واریکوسل یک عمل سرپایی با خاصیت تهاجمی کمتر است که طی آن یک کاتر کوچک به درون یکی از سیاهرگهای کشاله ران یا گردن وارد می شود. سپس یک سیمپیچ (کویل) از طریق ترفند به محل واریکوسل فرستاده میشود و مسیر سیاهرگهای درگیر را مسدود میکند تا خون به آنها وارد شود.
کدام روش جراحی واریکوسل بهتر است؟
موارد بیشتر جراحی واریکوسل با میکروسکوپ انجام میشود که بسیار بیشتر است اما در مواردی نیز از لاپاروسکوپی استفاده میشود که از آنها بیشتر استفاده میشود و راحت تر میشوند شریان بیضه هستند که به خصوص در موارد جراحی واریکوسل دو طرفه، جراحی لاپاراسیک واریکوسل میشوند. ارجح است.
انواع روش های جراحی برای اصلاح واریکوسل وجود دارد که بر اساس این که در کدام قسمت از مسیر خود بسته شده است، روش مناسب توسط پزشک معالج انتخاب می شود.
از عوارض جراحی می توان به آسیب به شریان اسپرماتیک داخلی که می تواند از بین رفتن بیضه و هیدروسل (تجمع مایع در اطراف بیضه) در اثر آسیب به سیستم لنفاوی پس از عمل جراحی اشاره کند. میزان این عوارض در جراحی میکروسکوپی بسیار کم (در حدود ۱ الی ۲ درصد) بوده و این امر مزیت اصلی جراحی میکروسکوپی است.
عمل جراحی به عنوان تنها راه درمان در مقایسه با عوارض آن، بسیار پر رنگ می باشد و توصیه به عمل جراحی در موارد ذکر شده، می شود. ۳ تا ۴ ماه پس از عمل، آزمایش اسپرم می شود و تا یکسال پس ازجراحی و یا تا زمان باروری این آزمایش تکرار می شود.
مراقبت های پس از جراحی
پس از جراحی بیمار یک هفته ممکن است به مدت ۳ تا ۶ در کشاله ران احساس درد کند. همچنین کیسه ی بیضه و کشاله ران فرد ممکن است متورم و کبود شود که این حالت با گذشت ۳ تا ۴ هفته از بین خواهد رفت.
احتمالاً می توانم از 2 تا 3 روز پس از جراحی لاپاراسکوپی سرکار خود را درمان کند که این نیز به شغل وی می رسد. اگر شغل شامل فعالیت های شدید یا بلند کردن وسایل سنگین باشد، باید حداقل یک هفته از انجام آن خودداری کند. اگر جراحی باز انجام داده شود، به برنامه روزانه و کارتان ممکن است زمان بیشتری ببرد.
بهتر است تا 2 هفته پس از جراحی از شورت های محافظ که در داروخانه ها موجود است، استفاده کنید.